Η φράση "Cradle-to-Cradle" πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Walter R. Stahel τη δεκαετία του 1970, ενώ έγινε ευρύτερα γνωστή από τον αμερικανό αρχιτέκτονα William McDonough και τον γερμανό χημικό καθηγητή Δρ. Michael Braungart, μετά την έκδοση του βιβλίου τους με τίτλο " Cradle-to-Cradle: Remaking the Way We Make Things". Το 1999 το περιοδικό "Time Magazine" αποκάλεσε τον γεννημένο στο Τόκιο McDonough «Ήρωα του Πλανήτη».

Η έννοια "Cradle-to-Cradle" αποδεικνύει ότι δεν υφίσταται επιλογή μεταξύ οικονομικής και οικολογικής ευημερίας: η οικονομία και η οικολογία μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν. Για την επίτευξη όμως αυτού του στόχου χρειάζεται να σχεδιάσουμε περισσότερο έξυπνα προϊόντα, διαδικασίες, κτήρια, πόλεις κ.λπ. Αν ακολουθήσουμε τις αρχές της έννοιας "Cradle-to-Cradle", οι διαδικασίες παραγωγής θα είναι «καθαρές», τα οικοσυστήματα θα ενσωματωθούν στα κτήρια και τις πόλεις που κατασκευάζουμε και τα προϊόντα θα μπορούν να αποσυναρμολογούνται σε πρώτες ύλες, με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να μην είναι πλέον αναγκασμένοι να συμβάλλουν στη ρύπανση μέσω της αγοράς και της χρήσης τους.

Η φιλοσοφία "Cradle-to-Cradle" επομένως, δεν καθιστά απλά μια νέα επαναστατική οικολογική έννοια, αλλά και ένα ολοκαίνουργιο επιχειρηματικό μοντέλο. Οι πρώτοι πειραματισμοί στον τομέα της αστικής ανάπτυξης αλλά και στη βιομηχανία δείχνουν ότι το μοντέλο αυτό είναι ιδιαίτερα κερδοφόρο.

Μια νέα βιομηχανική επανάσταση

Τα προϊόντα "Cradle-to-Cradle" πρέπει να πληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις:

• Τα υλικά πρέπει να είναι απόλυτα ασφαλή για τους ανθρώπους, τα φυτά και τα ζώα.

• Τα υλικά πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκ νέου ως βιολογικές θρεπτικές ουσίες ή ως πρώτες ύλες χωρίς απώλειες ποιότητας.

• Τα προϊόντα πρέπει να είναι σχεδιασμένα με τρόπο τέτοιο, ώστε να μπορούν εύκολα να αποσυναρμολογηθούν για γρήγορη ανάκτηση και χρήση των επιμέρους εξαρτημάτων και υλικών.

Ένας ολοένα και αυξανόμενος αριθμός πολυεθνικών εταιρειών ανά τον κόσμο έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν τη φιλοσοφία "Cradle-to-Cradle" και έχουν ξαφνιαστεί θετικά με τα αποτελέσματα. Ανάμεσα στις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες που έχουν με ενθουσιασμό αγκαλιάσει τη νέα αυτή φιλοσοφία, εφαρμόζοντάς τη στη λειτουργία και την επιχειρηματική στρατηγική τους είναι η Αυτοκινητοβιομηχανία Ford, η Nike, η Volkswagen, η Action Noble, η Herman Miler και η Gap.

Οι δύο γκουρού της φιλοσοφίας "Cradle-to-Cradle", κ.κ. McDonough και Braungart, εργάζονται με μεγάλες επιχειρήσεις, οι πωλήσεις των οποίων ξεπερνούν το μισό τρις δολάρια ετησίως. Η εμπειρία τους δείχνει ότι η κατασκευή προϊόντων που εύκολα αποσυναρμολογούνται συνεπάγεται και ακόμα ευκολότερη συναρμολόγηση. Ως αποτέλεσμα η διαδικασία παραγωγής γίνεται απλούστερη, γρηγορότερη, λιγότερο απαιτητική ενεργειακά και εντέλει περισσότερο οικονομική. 

Ολόκληρες χώρες και οικονομίες αρχίζουν να επηρεάζονται και να μεταμορφώνονται σύμφωνα με τις αρχές "Cradle-to-Cradle". Για παράδειγμα, η γνωστή ολλανδική έκθεση

 Floriade που θα πραγματοποιηθεί το 2012 θα είναι πλήρως συμμορφωμένη με τις αρχές του Cradle-to-Cradle", ενώ η Ολλανδία οραματίζεται να αποτελέσει την πρώτη "Cradle-to-Cradle" οικονομία, εργαζόμενη ήδη προς την κατεύθυνση αυτή.

«Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη έρευνα πάνω στην εφαρμογή της φιλοσοφίας "Cradle-to-Cradle". Έχει να κάνει με το Marketing, τις χρηματοδοτήσεις, τη Διοίκηση.»
Καθ. Δρ. Michael Braungart

Μια αρχιτεκτονική επανάσταση

Στην αρχιτεκτονική και στο σχεδιασμό πόλεων η φιλοσοφία "Cradle-to-Cradle" ενσωματώνει τα βασικά στοιχεία του σχεδιασμού όπως αυτά συναντώνται σε φυσικά οικοσυστήματα. Σχεδιάζοντας λοιπόν δομές και κτίρια γίνεται εκμετάλλευση της αξίας των φυσικών υλικών, των φυσικών ενεργειακών πόρων και των οικοσυστημάτων.

Για παράδειγμα τα κτίρια σχεδιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εκτελούν παρόμοιες λειτουργίες όπως τα δέντρα στη φύση. Τα κτίρια λοιπόν αυτά παράγουν οξυγόνο, δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα, παρασκευάζουν άζωτο, διυλίζουν νερό, καθαρίζουν τον αέρα και φιλτράρουν σωματίδια, αλλάζουν ανάλογα με την εποχή, δημιουργούν μικροκλίματα, απαιτούν την ηλιακή ενέργεια ως καύσιμο, διαπλάθουν το χώμα και εκτός από το να είναι καλαίσθητα παρέχουν κατοικία σε χιλιάδες είδη.

Λαμβάνοντας υπ' όψη τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί η υπερβολική συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά μας, η δόμηση που συμμορφώνεται με τις αρχές της φιλοσοφίας "Cradle-to-Cradle" αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία προς την επίλυση του προβλήματος.

Τα κτίρια είναι σχεδιασμένα με σεβασμό προς τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτά αλλά με σεβασμό προς το περιβάλλον. Ευνοείται η χρήση του φωτός της ημέρας και αποθαρρύνεται η χρήση του τεχνητού φωτός, ενώ η φυσική ροή αέρα αντικαθιστά τα κλιματιστικά. Όλα τα προηγούμενα, εξοικονομούν μεγάλες ποσότητες ενέργειας και συνεισφέρουν στην καλή υγεία. Τα υλικά και τα κτήρια είναι ασφαλή για τους ανθρώπους και τα ζώα και φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκ νέου.   

Φανταστείτε ένα βιομηχανικό σύστημα που:

• Καθαρίζει τον αέρα, το νερό, το χώμα
• Διατηρεί πολύτιμα υλικά για αέναη, παραγωγική χρήση
• Δεν απαιτείται να συμμορφώνεται σε κανένα περιοριστικό μέτρο
• Υποστηρίζει την πολιτισμική και βιολογική ποικιλία
• Ενισχύει τη δυνατότητα ευημερίας του φυσικού περιβάλλοντος
• Αυξάνει την υγεία, τον πλούτο και τις πολύτιμες πηγές πρώτων υλών
• Δημιουργεί αξία και ευκαιρίες για όλους

Ένα τέτοιο σύστημα, βασισμένο στην αφθονία του φυσικού περιβάλλοντος, μπορεί να επιλύσει απ' το απλά να διαχειριστεί, τα προβλήματα που η σημερινή βιομηχανία δημιουργεί, επιτρέποντας τόσο στις επιχειρήσεις, όσο και στο περιβάλλον να ευημερήσουν και να αναπτυχθούν.